02 augustus 2011

Leer je kinderen om dankbaar te zijn voor hun eten!

Een maaltijd met (jonge) kinderen verloopt niet altijd even gladjes. Soms zeggen ze al na één hap proeven dat ze het niet meer lusten. Nu valt het bij ons aan tafel nog mee, maar natuurlijk komt het bij mij ook voor dat je denkt lekker gekookt te hebben en drie kleine poppies zeggen (of nog erger: laten merken) dat het toch echt vies is.

Ik was zelf vroeger een erg moeilijke eter en ben vaak met kinderstoel en al op de gang gezet, of ik moest het koud opeten, ook al zat ik dan nog een uur later aan tafel dan de rest. Niet echt gezellig! Maar hoe houd je het dan wel gezellig aan tafel?

Ik las een goede blogpost op doorposts.com en deze heb ik vrij vertaald. Ik heb er zelf zeker iets aan en zal proberen de tips toe te passen en ik hoop natuurlijk dat jullie er ook iets aan hebben.



"Looft den Heer, want Hij is goed: want Zijn goedertierenheid is voor eeuwig ... Die aan alle vlees voedsel geeft, want Zijn goedertierenheid is voor eeuwig. " (Ps. 136:1 en 25).

De Israëlieten klaagden over het eten dat God hen gaf . Daar was het manna, 's ochtends op miraculeuze wijze verschenen op de grond, 'engelen-eten' (Ps. 78:5). Het smaakte goed. Het was goed en gezond voor hen. Hun liefdevolle Vader, Schepper van het universum, had aan hen gedacht in Zijn voorzienigheid. Maar ze kozen ervoor om mopperen.

" Het samenraapsel van vreemdelingen dat in hun midden verkeerde, werd met gulzigheid bevangen; daarom jammerden ook de Israëlieten opnieuw en zeiden: Wie zal ons vlees te eten geven?
Wij denken terug aan de vis die wij in Egypte voor niets aten, aan de komkommers, de watermeloenen, de prei, de uien en de knoflook.
Maar nu droogt onze ziel uit, er is helemaal niets dan dit manna voor onze ogen!
" (Numeri 11:4-6)

Niet echt het toppunt van dankbaarheid, hè?!

Soms houden onze kinderen ook niet van het eten dat God hen geeft. Je ziet het aan de tafel tijdens de maaltijden. Het eten is goed en gezond voor hen. God heeft genadig voorzien, door de arbeid van hun liefhebbende vader (of moeder) te zegenen en het eten is lekker klaargemaakt door hun toegewijde moeder of een ander familielid. Maar ze kiezen ervoor om erover te klagen. Zij kunnen weigeren om bepaald soort voedsel te eten. Zij kunnen vragen om iets anders. Zij kunnen het eten uitspugen, het op de grond zetten, of verbergen in hun servetten.

Onze kinderen tonen een ondankbaar hart als ze klagen over het voedsel dat aan hen wordt gegeven. Als reactie, in plaats van een correctie, hebben we vaak de neiging om:
  •  Het te tolereren of hun klachten te negeren.

  • Ze te manipuleren om toch te eten.

  • Toegeven aan hun zeuren of driftbuien om de vrede te bewaren tijdens de maaltijden.

  • Naar de koelkast gaan om te zoeken naar ander eten dat ze wel zal bevallen.

  • Hen toestaan veel tussendoortjes te eten, omdat ze zoveel honger hebben, nadat ze de maaltijd hebben overgeslagen.

  • Ongeduldig en boos tegen je kind doen, en beginnen met klagen over hun houding en je vele werk om het eten klaar te maken.

Wanneer we deze dingen doen, moedigen we hen aan om ondankbare kinderen te zijn, die later ondankbare tieners worden en nog later nooit-tevreden-volwassenen. Erger nog, we leren hen niet dankbaar te zijn naar God toe, die in alles zo genadig voorziet.

Maaltijden zijn goede oefenmomenten:

  • Leer je kinderen te danken voor het voedsel dat hen wordt voorgezet. Bid hardop mét hen. Leer ze hardop bidden. Dank God voor het eten dat Hij heeft voorzien, en voor de mensen die eraan hebben gewerkt om het aan te schaffen en voor te bereiden.

  • Leer ze opgewekt minstens één hapje te proberen van alles wat ze worden voorgezet, en leer ze om het netjes en beleefd te zeggen, wanneer ze echt genoeg hebben of liever niet meer willen eten. Zorg ervoor dat ze goed begrijpen dat ze niet kunnen vragen om ander eten.

  • Leer hen om rustig nieuwe dingen te proeven. Thuis, maar ook als je bij iemand te gast bent en leer ze zich te onthouden van commentaar als ze iets niet lekker vinden.

  • Oefen ze om de kok te bedanken en te complimenteren. Dit kan thuis gebeuren na de maaltijd, maar ook als je ergens te gast bent geweest.

  • Betrek je kinderen bij het koken en bij de tafel dekken en opruimen . Het helpen voorbereiden en opruimen van een maaltijd geeft hen een grotere waardering voor het werk dat dat met zich meebrengt, en zij zullen ook meer geïnteresseerd zijn in het eten van iets waarmee ze hebben geholpen het klaar te maken.

  • Leer hen om u ten allen tijde gehoorzaam te zijn, inclusief maaltijden. Als ze hebben geleerd om te gehoorzamen op andere gebieden, zullen ze je minder snel uitdagen tijdens de maaltijden. Wanneer problemen zich voor doen zich tijdens de maaltijd, vraagt dat om een snelle aanpak. Even apart zetten kan geschikt zijn. Of mopperaars moeten opruimen na de maaltijd, of het verliezen van het voorrecht van het eten van de maaltijd, of het nemen van verantwoordelijkheid voor de voorbereiding van een deel van de volgende maaltijd. Discipline zal uiteindelijk leiden tot gehoorzaamheid en vrede en een aangename, gezellige maaltijd voor iedereen.

1 opmerking:

  1. He-le-maal mee eens!!
    Dat complimentjes geven voor het koken, daar geniet ik zo van (als Bas heeft gekookt) en het "u hep lekker gekookt, mama" als ik heb gekookt. Onze kids helpen ook al graag mee. Dat is inderdaad erg gezellig en het bevordert enorm het eet-enthousiasme!

    Alleen die straf van 'mopperaars moeten opruimen na het eten' zou ik zelf niet snel doen. Ik wil juist graag dat 'klusjes doen' bij de gezellige dingen hoort.. Iets wat je gewoon met z'n allen doet, het huis weer mooi en schoon maken. En op de leeftijd van onze boys vinden ze het juist ook helemaal tof om te helpen met klusjes.
    Maar ja, dat is bij iedereen weer anders, he.

    Over dat bidden gesproken voor het eten. Wij proberen daar ook heel concreet in te zijn.. Te danken voor het fruit dat de Heere zo lekker heeft laten groeien en dat Hij ervoor zorgde dat we geld hadden om het te kopen enz enz.

    Mooi, zo'n herkenbare blog.
    Groetjes,
    Petra (the Newhouse family)

    BeantwoordenVerwijderen

Fijn dat je wilt reageren. Ik hoop dat je dat zult doen als de vrouw uit Spreuken 31:26 -Zij doet haar mond open met wijsheid,
onderricht uit genegenheid ligt op haar tong-